Bu bir denemedir.

Zaten bir blog vardı yazı yazdığım daha doğrusu yazmaya çalıştığım veya her neyse. Arkadaşın blogundan ses çıkarmak. Farklı geldi gözüme, hani kiracı gibi yaşamak vardır ya çekinirsin bir şeyler yapmaya korkarsın, sonuçta depozito vardır. Gerçi arkadaşın benden bloguna verebileceğim zararlar karşısında depozito alma gibi bir ihtimali olacağını düşünmüyordum ama ne olur, ne olmaz.
Şimdi, her blogda görürüm böyle şeyler. Blog kurmanın verdiği gazla yazılmış yazılar vs.ler. Gün geçtikçe başlık sayısı düşer, yok olur gider. Neden blog açtığına dair şeyler, sevgili günlük fantazyaları, umursamaz tavırlar ile hiç yazmayanlar ama içten içe yazmak isteyip de yazmayanlar. Her ne ise, ben de yazanlar grubundayım fakat kendimi farklıymış gibi gösterecek değilim. Herkesin farklı olmak için çabaladığı dünyada, kendin olmak en büyük farklılıktır gibi uyduruk laflar da söyleyecek değilim. Bilemiyorum ama yazdım işte. Bir nedeni yok, hani yazmaya da bilirdim pekala ama yazmayacaksam bu yere niye geldim. Öyle böyle şöyle derken, hâlâ bunun savaşını bitirmiş değilim bebeğim.
Daha bir sürü şey var yazacağım fakat, kasamam. Klavyenin tuşları her an biraz daha parmaklarıma baskı yapıyor, etkinin gücü tepkinin gücünü belirler hesabı.
Gelirim bir aralar.
Bireylere selam ettim. Koyunlara ise küfür.
Hadi sağlıcakla.